Odpust u Bonifratrów
W sobotę 8 marca w kaplicy Ojców Bonifratrów w Zebrzydowicach odbył się odpust ku czci Św. Jana Bożego, patrona Zakonu. Podczas uroczystej mszy świętej ksiądz Tomasz wygłosił kazanie, w którym przypomniał wiernym o zasługach Jana Ciudad, o jego wielkim umiłowaniu Boga i człowieka. Usłyszeliśmy także o wyzwaniach, jakie stoją przed Bonifratrami w Zebrzydowicach. Nasza schola zaśpiewała pieśni opowiadające o życiu Jana Bożego. Na zakończenie ucałowaliśmy relikwie Świętego. Było świątecznie i refleksyjnie. Poniżej zamieszczamy artykuł o Janie Bożym autorstwa uczestniczek WTZ.
Jan Ciudad żył na przełomie XV i XVI wieku, pochodził z Portugalii. Jako ośmioletni chłopiec spotyka w swoim domu pielgrzyma wędrującego do Hiszpanii. Prawdopodobnie pod jego wpływem mały Jan decyduje się potajemnie opuścić rodzinny dom. Trafia do hiszpańskiej miejscowości Oropesa, w której znajduje schronienie u hodowcy trzód. Tam też otrzymuje opiekę i wykształcenie. Po 20 latach postanawia zaciągnąć się do wojska jako ochotnik. Przygoda z wojskiem powtórzyła się zresztą w jego życiorysie jeszcze raz.
Ważnym wydarzeniem w życiu Świętego była decyzja o powrocie do domu rodzinnego. Informacja o śmierci matki i zakonnym powołaniu ojca wstrząsnęła Janem. Pod jej wpływem postanawia wyjechać do Afryki, gdzie podejmuje się katorżniczej pracy. Po kilku latach wraca do Europy, tutaj żywo interesuje się książkami o tematyce religijnej. Cudowne spotkanie z chłopcem, który obwieścił Świętemu prawdę o jego losie w słowach „Granada będzie dla ciebie krzyżem” staje się istotnym przełomem w jego dotychczasowym życiu. Granada to miejsce ostatecznej przemiany Jana. Poruszony kazaniem Jana z Avili bez wahania rozdaje potrzebującym dzieła religijne i inne wartościowe rzeczy. Jego zachowanie zostaje źle odebrane przez otoczenie. Zostaje umieszczony w szpitalu psychiatrycznym.
Po tych zagmatwanych i trudnych doświadczeniach zakłada przytułek dla psychicznie chorych, a sam żyje w biedzie. Zjednuje ludzi bogatych do wspierania swych dzieł.
Jan Ciudad chcąc ratować tonące dziecko, postanawia skoczyć do zimnej rzeki. To powoduje ciężką chorobę i w konsekwencji prowadzi do śmierci.
Kanonizacja Jana Bożego odbyła się w roku 1690. W roku 1886 papież Leon XIII ogłosił św. Jana Bożego patronem chorych i szpitalnictwa a papież Pius XI patronem pielęgniarzy.
Ważnym wydarzeniem w życiu Świętego była decyzja o powrocie do domu rodzinnego. Informacja o śmierci matki i zakonnym powołaniu ojca wstrząsnęła Janem. Pod jej wpływem postanawia wyjechać do Afryki, gdzie podejmuje się katorżniczej pracy. Po kilku latach wraca do Europy, tutaj żywo interesuje się książkami o tematyce religijnej. Cudowne spotkanie z chłopcem, który obwieścił Świętemu prawdę o jego losie w słowach „Granada będzie dla ciebie krzyżem” staje się istotnym przełomem w jego dotychczasowym życiu. Granada to miejsce ostatecznej przemiany Jana. Poruszony kazaniem Jana z Avili bez wahania rozdaje potrzebującym dzieła religijne i inne wartościowe rzeczy. Jego zachowanie zostaje źle odebrane przez otoczenie. Zostaje umieszczony w szpitalu psychiatrycznym.
Po tych zagmatwanych i trudnych doświadczeniach zakłada przytułek dla psychicznie chorych, a sam żyje w biedzie. Zjednuje ludzi bogatych do wspierania swych dzieł.
Jan Ciudad chcąc ratować tonące dziecko, postanawia skoczyć do zimnej rzeki. To powoduje ciężką chorobę i w konsekwencji prowadzi do śmierci.
Kanonizacja Jana Bożego odbyła się w roku 1690. W roku 1886 papież Leon XIII ogłosił św. Jana Bożego patronem chorych i szpitalnictwa a papież Pius XI patronem pielęgniarzy.
